Connect

kortdurende ondersteuning bij kinderen en jongeren van -9 maanden tot en met 23 jaar in hun (gezins-)context

Wat doet het programma?

Het programma Connect richt zich op vroegdetectie en vroeginterventie van psychische problemen bij kinderen en jongeren van -9 maanden tot en met 23 jaar in hun (gezins-)context.

Connect biedt kortdurende ondersteuning via professionelen (hulp- en zorgverleners, school, kinderopvang, huisarts, thuisbegeleiding, ocmw-assistent, …) die in contact komen met gezinnen en jongeren waar bezorgdheden zijn. Deze bezorgdheden kunnen gaan over kindfactoren (bv. ontwikkeling, psychopathologie) maar ook over onderlinge relaties (bv. hechting, opvoeding) of het contact met ouders.

Wanneer een professional geconfronteerd wordt met zo een bezorgdheid kan Connect hierin ondersteuning bieden. Dit kan via telefonisch consult en/of mobiele interventies in de context, bijvoorbeeld aan huis, op school, op de dienst van de aanmelder, … De mobiele interventies vinden bij voorkeur plaats samen met de aanmelder. Er kunnen tot vijf interventies georganiseerd worden.

Het Connect team neemt zelf geen zorgtraject op, maar richt zich op het ondersteunen van de aanmelder en de aangemelde door gerichte vraagverheldering en detectie, coaching, versterking van de context, consult en advies en kortdurende interventies of de organisatie ervan. Concreet kan het Connect team een externe partner zijn die mee inschat wat er gaande is en welke noden zich aandienen. Er wordt samen nagedacht hoe men zelf terug aan de slag kan en welke mogelijkheden er zijn voor gepaste doorverwijzing en/of het inschakelen van partners.

Het programma Connect maakt deel uit van de cluster vroege hulp.

Wie is de doelgroep?

Alle professionelen die in contact komen met Oost-Vlaamse gezinnen met kinderen en jongeren van -9 maanden tot en met 23 jaar kunnen aanmelden wanneer er zorgen of vragen opduiken.

Voorbeelden

Een vroedvrouw aan huis stelt vast dat Laila, vier maanden, lage curves heeft. Medisch lijkt er niets aan de hand. De vroedvrouw maakt zich toch zorgen. Niet enkel over de lage curves maar ook over het contact tussen mama en Laila. De vroedvrouw zou graag een expert meenemen op huisbezoek om de zorgen concreter te krijgen.

Een kinderverzorgster in een kinderdagverblijf maakt zich zorgen omtrent de algemene ontwikkeling van Ibrahim, 2 jaar. Hij speelt weinig en lijkt niet alles te begrijpen. Als mama Ibrahim komt halen, wil hij niet mee met haar en huilt hij onophoudelijk. Mama lijkt ook vaak verdrietig. Het is moeilijk om contact met haar te maken. Sinds kort is mama opnieuw zwanger.

Een huisarts zit met een 'niet-pluis-gevoel' na een consultatie. Zijn patiënt geeft aan dat hij niet in staat is om te spelen met zijn zoon Leon (4 jaar), dat hij hem moeilijk kan “lezen” en dat het hem niet lukt om structuur aan te brengen. Papa heeft weinig vertrouwen in hulpverleners. De huisarts wil graag advies.

Een leerkracht maakt zich zorgen om het gedrag van Finn, 7 jaar. Hij gedraagt zich agressief naar andere kinderen, hanteert ongepast taalgebruik en is heel impulsief. Hij kan lief en behulpzaam zijn, maar zonder duidelijke aanleiding slaat dit plots om. De ouders delen de bezorgdheid van de leerkracht. Ze hebben nog een dochter van 3,5 jaar die dit gedrag begint te kopiëren.

Een leefgroep begeleider merkt dat Anaïs, 12 jaar, problemen heeft bij de start van het schooljaar. De overgang naar het middelbaar zorgt voor angst en stress. Anaïs heeft het moeilijk om erover te praten. De voorziening waar Anaïs verblijft maakt zich zorgen om het welbevinden van Anaïs. Zeker nu ze ook nog eens weigert te eten.

Een CLB medewerker heeft een gesprek met Thomas (15 jaar) nadat hij betrapt werd op het roken van cannabis op school. Thomas vertelt dat hij al veel angstaanjagende ervaringen heeft gehad. Hij heeft het gevoel dat hij in de gaten wordt gehouden op straat. Thomas is bang dat hij gek aan het worden is en vraagt zich af of het iets te maken heeft met zijn cannabis gebruik.

De ouders van Marieke (19 jaar) merken dat ze op korte tijd erg veranderd is. Ze heeft meer en meer extreme ideeën die soms moeilijk te volgen zijn. Marieke sluit zich op in haar kamer en is vaak wakker ‘s nachts. Op de hoge school loopt het moeilijk en krijgt ze veel conflicten met medestudenten. Haar resultaten gaan achteruit. Ze ziet er onverzorgd uit en haar kamer is een stort. De ouders hebben het gevoel dat ze niet meer tot Marieke kunnen doordringen en het contact met hun dochter verliezen. Via de huisarts komen ze in contact met Connect.